Düğün

<meta name=”google-adsense-account” content=”ca-pub-7350718767107764″>

Zamanlardan düğün zamanı… Yer yerinden oynasın… Gençlik enerjisi  ışıl ışıl, pırıl pırıl ortada dönsün.   Kızın annesi  nasıl mutlu, yeni kurulan hayata selam vermek için yerinde duramıyor, belli içi içine sığmıyor.

Baktım… İçim buruldu arkadaşım arkada, kızı bir adım önde… Yeni bir dönem başlıyor. Yeni bir döngü geliyor. Oyunun mecburi kuralı, yeni döngünün eskiyi süpürmesi…

Özben’imin yerini alacak kişi artık hazır, Özben’de hüznün zerresi yok… Oysaki açıkça görünüyor, çark dönüyor… Varsa yoksa bir arkadan geleni bir öndeki güvenli basamağa yerleştirmek, kendisi umurunda değil…

Öyle mutlu, öyle pırıl pırıl gözlerine yansımış yüreği…

Gelin damat döngüyü bildiklerini zannediyorlar, hatta belki kendilerini hazır sanıyorlar… Evet, beki biliyorlar ama yaşarken, her anında aslında hiç de bilmediklerini hiç de hazır olmadıklarını anlayacaklar… Ve fazla da düşünmeden onlar da bir sonraki döngü için çalışacaklar aynı geçmiş burukluğu, gelecek umudu ve heyecanıyla…

İlahi kurgu ne kadar acımasız, fakat hiç tartışmasız ne kadar zarif ve dahiyane…!